مقایسه عوارض زودرس و دیررس بستن لوله های رحمی با لاپاراسکوپ در سه روش رینگ، فیلیشی کلیپ و الکتروکواگولاسیون دو قطبی

سابقه و هدف: بستن لوله های رحمی به روش های مختلف لاپاراسکوپی از بهترین روش های کنترل جمعیت برای افرادی است که قصد باروری ندارند این مطالعه به منظور مقایسه عوارض زودرس و دیررس حاصل از اعمال جراحی بستن لوله های رحمی به سه روش لاپاراسکوپی کواگولاسیون دو قطبی، جاگذاری فیلیشی کلیپ و رینگ انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی بصورت آینده نگر در مرکز زنان دانشگاه علوم پزشکی بابل بین سال های 1381-1375 انجام شده است. در این مطالعه 334 بیمار (187 نفر توسط الکتروکواگولاسیون دو قطبی، 50 نفر توسط جاگذاری فیلیشی کلیپ و 97 نفر با جاگذاری رینگ های دوتایی سیلاستیک) با شرایط سلامت طبی، تقاضای داوطلبانه، عدم محدودیت سنی و در نیمه اول سیکل قاعدگی و با بیهوشی عمومی تحت عمل قرار گرفتند. سپس عوارض زودرس و دیررس آنها ارزیابی و داده ها با استفاده از آزمون آماری t-test و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: عوارض زودرس شامل 4 مورد پارگی مزوی لوله و ایجاد هماتوم با روش رینگ (4.2%) و یک مورد با روش کواگولاسیون (0.5%) بوده است. اشکال در انجام پروسه عمل، درد شانه پس از عمل و طول زمان اقامت در بیمارستان بین سه گروه یکسان بوده است. درد لگنی زمان ترخیص در 19.4% بیماران رینگ، 7% بیماران الکتروکواگولاسیون و 6% بیماران فیلیشی دیده شد. احساس بهبودی بیماران الکتروکواگولاسیون و فیلیشی در 24 ساعت اول (به ترتیب 47.6% و 58%) اما رینگ 9% بوده است. در مقابل احساس بهبودی بیماران رینگ پس از 48 ساعت در (53.6%)، الکتروکواگولاسیون 9.6% و فیلیشی 10% بوده است. عوارض دیررس که پس از دو سال از انجام عمل ارزیابی شدند بین سه گروه اختلافی نداشت و فقط یک مورد حاملگی با رینگ در کل بیماران مشاهده شد. متوسط زمان عمل کواگولاسیون 2.5±8.4، رینگ 1.6±11.8 و فیلیشی 1.5±11.9 دقیقه بوده است. نتیجه گیری: بستن لاپاراسکوپیک لوله های رحمی به روش رینگ دارای عوارض زودرس و دیررس بالنسبه بیشتری از روش کواگولاسیون و فیلیشی کلیپ می باشد و استفاده از کواگولاسیون دو قطبی با لاپاراسکوپ تک پورت هم می تواند سریعترین روش عمل از میان سه روش فوق باشد.